Stara sklejka pięknie
deszczem słońcem
wytrawiona
Tłum ją mija obojętnie
A ja chętnie skarb ten
biorę w swe ramiona
Wzbogacona w ptaków
aureolę
Będzie pięknie
wyglądać
przy stole
ptaki zawsze
będą tutaj nucić
Szkoda skarb tak piękny
wyrzucić